Φωτογραφίες απο γραφτική που έγινε στα μέσα μαρτιού.
Τα συνθήματα που γράφτηκαν ηταν:
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΚΑΡΑΒΑΝΑΔΕΣ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ
ΟΥΤΕ ΣΕΞΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΟΜΟΦΟΒΙΑ
ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΑΤΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
Εκδήλωση – Συζήτηση
“Πολιτική συγκυρία, τοπικοί αγώνες, κινήματα αυτομείωσης”
Δευτέρα 9/11, 8 μμ, στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου
Απεργιακή πορεία
Πέμπτη 12/11, 6 μμ, έξω από το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας
ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Η πρώτη προκήρυξη γενικής απεργίας μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου και τις πρόσφατες εκλογές είναι γεγονός. Γεγονός ακόμη είναι ότι η προκήρυξη αυτή μοιάζει περισσότερο με κακοστημένη θεατρική παράσταση εντυπώσεων μικρής διάρκειας που έστησαν αργοπορημένα τα επιτελεία των εργατικών συνδικάτων, παρά με αποφασιστική εναντίωση στο μνημόνιο και τη νέα κυβέρνηση. Στον απόηχο, άλλωστε, της βίαιης αφύπνισης από το νανούρισμα της «ελπίδας» και της επακόλουθης προσγείωσης στις «ρεαλιστικές διεξόδους από την κρίση», όλες οι κοινωνικές αντιστάσεις πρέπει να έχουν ημερομηνία λήξης και συμβολικό χαρακτήρα. Γι’ αυτό, εξάλλου, υπάρχει η συγκυβέρνηση της αριστερο-ακροδεξιάς: για να αφουγκράζεται τα αιτήματα των υποτελών, να τα αφομοιώνει με τα ιδιαίτερα οξυμένα σε πατριωτισμό και «ρεαλισμό» αισθητήριά της, και εν τέλει να τα προσαρμόζει σε θεσμικές, «ρεαλιστικές», πατριωτικές βάσεις. Τι κι αν αντιστράφηκε ουσιαστικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, τι κι αν οι «σκληρές διαπραγματεύσεις» και το «σκίσιμο των μνημονίων» οδήγησαν τελικά στην υπογραφή ενός νέου και ακόμα χειρότερου, τι κι αν η δημόσια περιουσία συνεχίζει ασταμάτητα να ξεπουλιέται; Σημασία έχει ότι η πλήρης ομαλοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Πέρα όμως από τη θεαματικότητα των μεγαλόστομων διακηρύξεων, πέρα ακόμα και από την πραγματικότητα της υποχώρησης των μαζικών κοινωνικών αγώνων και της διάχυτης κοινωνικής ανάθεσης και απραγίας, φανερώνεται πιο ξεκάθαρα από ποτέ η επιλογή των ντόπιων και ξένων αφεντικών να βαθύνουν τη λεηλασία και την εκμετάλλευση των υποτελών τάξεων. Το κράτος έκτακτης ανάγκης έχει συνέχεια, είναι ακόμα εδώ, ενώ όσα πρόσωπα κι αν αλλάξουν οι διαχειριστές του, θα συνεχίζει να επιβάλλεται και να δυναστεύει τη ζωή μας. Στην παρούσα συγκυρία, έχοντας απλώς επεκταθεί προς τα αριστερά. Η διαρκής επίκληση σύσσωμου του «δημοκρατικού τόξου» με συγκινητικά λογύδρια για εθνική ομοψυχία, αποτελεί το μόνο «συγκολλητικό υλικό» που έχει απομείνει στους καταπιεστές, προκειμένου να μας πείσουν ότι δήθεν έχουμε κοινά συμφέροντα με όσους μας εξουσιάζουν και μας εκμεταλλεύονται (ή με όσους πριμοδοτούν όσους μας εξουσιάζουν και μας εκμεταλλεύονται).
Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς «υλικό», σερβιρισμένο με την ανάλογη δόση αστικού ανθρωπισμού φυσικά, που αντιμετωπίζει όσους ανθρώπους έτυχε να γεννηθούν σε τόπους όπου οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί τούς ισοπεδώνουν -μεταφορικά και κυριολεκτικά-, άλλοτε ως «λαθραίους εισβολείς» που πρέπει να στοιβαχτούν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και άλλοτε ως «κακότυχους φουκαράδες» που πρέπει να στοιβαχτούν στις φιλάνθρωπες ουρές των συσσιτίων. Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς «υλικό» που χρησιμοποιούν και οι («σωφρονισμένοι» πλέον και με βουλευτική εκπροσώπηση στο νησί) ναζί της Χρυσής Αυγής για να ακονίσουν τα μαχαίρια τους.
Στους καιρούς της ενσωμάτωσης των κινημάτων, στους καιρούς που γενικές απεργίες προκηρύσσονται ολόκληρους μήνες μετά την ψήφιση μνημονίων, το σύνθημα «όλοι στους δρόμους» έχει χάσει το νόημά του∙ πλέον έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Τα τελευταία 5 χρόνια έδειξαν ότι όσοι άνθρωποι κι αν κατέβουν στο δρόμο, όσοι άνθρωποι κι αν απεργήσουν ένα 24ωρο, εάν δεν ξέρουν τι διεκδικούν, τι επιθυμούν, για ποιο λόγο αγωνίζονται, όλοι τους οι αγώνες, όλες οι επιδιώξεις, όλα τα όνειρα, είτε θα συναντήσουν τα χημικά των μπάτσων και θα διαλυθούν, είτε θα μετατραπούν σε ακίνδυνες και αναποτελεσματικές διευθετήσεις εντός του ίδιου πλαισίου που παράγει εκμετάλλευση, αδικία, αντιθέσεις. Εντός του ίδιου πλαισίου που έχει θεμελιωθεί ακριβώς πάνω σε αυτές τις αξίες. Ένα τόσο εχθρικό πλαίσιο που δεν βελτιώνεται, δεν επιδέχεται «ευνοϊκότερης, πιο ανθρώπινης» διαχείρισης, αλλά ανατρέπεται.
Ανατρέπεται από ανθρώπους που ενώνονται όχι κάτω από τη σημαία της εθνικής ενότητας, αλλά μέσα από τους κοινωνικούς και ταξικούς τους προσδιορισμούς. Από ανθρώπους που βιώνουν τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο στο πετσί τους, που δεν ανέχονται την καταπίεση, την υποταγή και την αδιαφορία, που επιλέγουν να αυτοοργανωθούν ισότιμα, όχι μόνο μακριά από λογικές ιεραρχίας, ταξικής συνεργασίας και θεσμικής απεύθυνσης, αλλά και ενάντιά τους. Από ανθρώπους που συναντιούνται στις κοινότητες αλληλεγγύης, στους αδιαμεσολάβητους αγώνες, στις καταλήψεις, στις συλλογικές αρνήσεις πληρωμών, στις λαϊκές συνελεύσεις, στα σωματεία βάσης, στα απελευθερωτικά εγχειρήματα. Εκεί που χτίζονται οριζόντιες σχέσεις ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, εκεί που οι ανάγκες ενός αποτελούν και ανάγκες όλων, εκεί που οργανώνονται οι δράσεις μας ενάντια στο κράτος, στο κεφάλαιο και κάθε μορφή εξουσίας. Στη νικηφόρα κοινωνική επανάσταση, εκεί που θα πραγματωθούν οι επιθυμίες μας για μία κομμουνιστική κοινωνία ελευθερίας, στην αναρχία.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 12/11, 18:00
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
* Αναδημοσίευση από το blog της Αναρχικής Ομάδας Cumulonimbus
https://cumulonimbus.squat.gr/
** Η συνέλευση της Via Revolta, αυτή την Πέμπτη δεν θα πραγματοποιηθεί, διότι στηρίζουμε την απεργιακή πορεία.
Όλοι και όλες στους δρόμους για άγριες μαχητικές απεργίες διαρκείας
* Αναδημοσίευση
https://athens.indymedia.org/post/1550889/
Σήμερα , 16/6 αναρτήσαμε πανό ενάντια στην πώληση του παλαιού ψυχιατρείου κέρκυρας σε ιδιώτες , έξω απο το χώρο που στεγάζονται τμήματα του ιονίου πανεπιστημίου.Ο χώρος έχει περάσει στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ με σκοπό να πουληθεί σε ιδιώτες.Κτήρια ιδιοκτησίας του ψυχιατρείου στεγάζουν μερικές απο τις σχολές του πανεπιστημίου.
Να μην αφήσουμε το κεφάλαιο να εισβάλει κι’άλλο στις ζωές μας !
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ !
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ !
ΕΠΑΝΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ !
Ο συνήγορος του φοιτητή είναι ένας καινούριος θεσμός σύμφωνα με τον οποιο οποιος φοιτητής έχει πρόβλημα με κάποιον συμφοιτητή του η με κάποιον καθηγητή και κάποιος καθηγητής με κάποιον φοιτητή η άλλο καθηγητή θα μπορεί να απευθύνεται στον συνήγορο του φοιτητή. Εμείς ως Via Revolta, στεκόμαστε εχθρικά στον θεσμό αυτό αφού δεν αντιλαμβανόμαστε κανένα δικαίωμα στον οποιοδήποτε συνήγορο να μπαίνει ρυθμιστής των θεμάτων που μας αφορούν και αντιλαμβανόμαστε επίσης ότι αυτό συμβαίνει για να προσπαθήσει να κάμψει την μαχητική διάθεση όσων δεν είναι απλά και μονο φοιτητές και ορίζουν τους εαυτούς τους στους από κάτω ταξικά, αφού μια αντίσταση θα μπορέσει να οδηγήσει σε πειθαρχικό.
Υ.Γ Ένας από τους 2 που ορίστηκαν ως συνήγορος του φοιτητή είναι ο Μιχάλης πολίτης, καθηγητής του μεταφραστικού γνωστός για τις αντιδραστικές του πεποιθήσεις. θα επανέλθουμε όμως αργότερα για αυτόν.
Εναντια στην αποστειρωμένη φοιτητική πραγματικότητα.
Αυτοοργάνωση τώρα.
Την Πέμπτη 28/3 και την Τετάρτη 3/4, στο χώρο του Ιστορικού, στις 11 πμ και στις 4 μμ αντίστοιχα θα στηθεί βιβλιοθήκη· θα υπάρχουν κείμενα, μπροσούρες και βιβλία (χωρίς ή με χαμηλό αντίτιμο) με κινηματικό περιεχόμενο.
Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε την Τρίτη σε κεντρική πλατεία της Κέρκυρας, και καλεί σε πορεία την Παρασκευή 8/3, με προσυγκέντρωση στις 7 μμ στο ΤΗΧΕΙ (παλιό ψυχιατρείο), για το θάνατο των 2 φοιτητών στη Λάρισα.
Απέναντι στην ασφυκτική σιωπή να πλημμυρήσουμε τους δρόμους με οργή.
28/2/2013, Λάρισα. 5 φοιτητές μην έχοντας άλλο τρόπο να ζεσταθούν, αναγκάζονται να καταφύγουν στην “εναλλακτική λύση” του μαγκαλιού. Αποτέλεσμα εξαιτίας της δηλητηριώδους έκλυσης μονοξειδίου του άνθρακα οι 2 να χάσουν τη ζωή τους και οι 3 να νοσηλεύονται στην εντατική σε κομματώδη κατάσταση.
Τα κυβερνητικά και μιντιακά παπαγαλάκια σπεύδουν σωρηδόν να χαρακτηρίσουν το συμβάν ως μεμονωμένο και ατυχές, αποπολιτικοποιώντας το και διαμορφώνοντας ένα κλίμα πανελλήνιου πένθους. Με βαθιά θλίψη και κροκοδείλια δάκρυα στα μάτια αποδίδουν ευθύνες στο “φονικό μαγκάλι”, στην “ελλειψη παιδείας” των φοιτητών, την “επιπολαιότητά” τους και στην κατανάλωση αλκοόλ.
Από το “όποιος συνδέει τους θανάτους με την τιμή του πετρελαίου είναι εμμονικός” του Πορτοσάλτε, φερέφωνο του Αλαφούζου, μέχρι το πνευματώδες σχόλιο σε κοινωνικό δίκτυο “αποτέλεσμα πολιτικής είναι που πήραν την ψησταριά και την έβαλαν μέσα?”, του τηλεπλασιέ, κυβερνητικού φασίστα Γεωργιάδη, ο στόχος είναι σαφής: η αποφυγή κακόβουλων σχολίων για όσους διαχειρίζονται τη ζωή μας.
Από αυτό το καλοστημένο παιχνίδι εντυπώσεων δε θα μπορούσαν να λείψουν τα κόμματα. Ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων σε μια προσπάθεια άντλησης πολιτικής υπεραξίας· αριστερά και δεξιά φληναφήματα για ψάρεμα περισσότερων ψήφων, τον κατευνασμό της κοινωνικής οργής και την καταστολή της εξεγερσιακής μας τάσης.
Η συνταγή της κυριαρχίας πέτυχε για άλλη μια φορά, δοκιμασμένη άλλωστε τόσο καιρό να μετακυλύει τις ευθύνες της ίδιας σε “μαγκάλια” και προσωπικές αμέλειες. Οι μιντιακοί γκεμπελίσκοι “ανέλυσαν” και αυτό το “ατυχές” γεγονός λίγο πριν οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι νίψουν τας χείρας τους. Ας είναι καλά οι ιδεολογικoί μηχανισμοί της κυριαρχίας που διασφαλίζουν την κανονικότητα.
Πέρα και έξω, όμως, από την αιθαλομίχλη των φτηνών επικοινωνιακών εντυπώσεων υπάρχει μια πραγματικότητα που δεν κρύβεται. Η πραγματικότητα που θέλει τους 5 φοιτητές να αναγκάζονται να ζεσταθούν με μαγκάλι. Η πραγματικότητα που θέλει χιλιάδες αστέγους στους δρόμους και τόσα άδεια σπίτια να ρημάζουν. Η πραγματικότητα που θέλει όλο και περισσότερους να στοιβάζονται σε ουρές ελεημοσύνης και να ψάχνουν στα σκουπίδια. Η πραγματικότητα των καθημερινών αυτοκτονιών. Η πραγματικότητα της συνθήκης του κοινωνικού αποκλεισμού από τα στοιχειώδη αγαθά.
Μιας συνθήκης που επιβάλλεται τόσο από τις μνημονιακές πολιτικές και τα ντόπια αφεντικά, όσο και από την ίδια τη συνθήκη της κρατικής διαμεσολάβησης και υποβάθμισης της ζωής μας στο βωμό της περιώνυμης “ανάπτυξης”. Μιας συνθήκης που επιφέρει δύο τινά –πάντα μέσα στο πλαίσιο της νομιμότητας-: είτε τη φυσική εξόντωση του κοινωνικού σώματος, είτε την οριακή επιβίωσή του.
Στο ψευτοδίλημα θάνατος ή επιβίωση που μας προσφέρει η κυριαρχία επιλέγουμε αγώνα για ζωή. Γιατί αρνούμαστε να διαμεσολαβείται η ζωή μας, γιατί αρνούμαστε να υπακούσουμε στα κελεύσματα κράτους και αφεντικών για την “ομαλή έξοδο από την κρίση”. Γιατί για εμάς ο θάνατος των δύο φοιτητών δεν ήταν ατύχημα, αλλά ακόμη μία δολοφονία με θύτες το κράτος και το κεφάλαιο.
Κι αν αυτό μας κάνει “απαίδευτους, επιπόλαιους και εμμονικούς”, αυτούς τους κάνει δολοφόνους.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ, ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ “ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ”, ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/3
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 19:00, ΤΗΧΕΙ (ΠΑΛΙΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ)
Την Πέμπτη 21/2, στο προαύλιο του Ιστορικού, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης στους 4 αναρχικούς συλληφθέντες της Κοζάνης. Μοιράστηκαν κείμενα και αναρτήθηκε πανό.
“Είμαστε εδώ και 22 χρόνια σε ένα κτήριο που είχαν εγκαταλείψει για δεκαετίες. Το συντηρούμε και του δίνουμε ζωή. Είμαστε μια κατάληψη που έχει πάντα τις πόρτες ανοιχτές σε ομάδες, άτομα και εγχειρήματα που προάγουν τον αντιεμπορευματικό πολιτισμό, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τους κοινωνικούς, αντιφασιστικούς και ταξικούς αγώνες. Η Βίλλα Αμαλίας δίνει μια σοβαρή μάχη για να προστατέψει όχι δέκα ντουβάρια, αλλά τις επιθυμίες τα όνειρα και τις ελπίδες για μια ζωή πιο ελεύθερη για όλους.
Η παραπάνω αφίσα κολλήθηκε στην πόλη της Κέρκυρας από αλληλέγγυους-ες.