Month: February 2013

Την Πέμπτη 21/2, στο προαύλιο του Ιστορικού, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης στους 4 αναρχικούς συλληφθέντες της Κοζάνης. Μοιράστηκαν κείμενα και αναρτήθηκε πανό.

Για τη δημοκρατία τους είμαστε όλοι τρομοκράτες.

Την Παρασκευή 1 Φλεβάρη πραγματοποιούνται δύο ταυτόχρονες ληστείες στην Αγροτική Τράπεζα και στο Ταχυδρομείο, στο Βελβεντό Κοζάνης. Συλλαμβάνονται τέσσερις αναρχικοί αγωνιστές, τρεις στη Βέροια και ένας στον Πολύμυλο Κοζάνης. Μετά από τη σύλληψη οδηγούνται στα κεντρικά της αστυνομίας στη Βέροια όπου βασανίζονται απάνθρωπα και απροκάλυπτα από τα κρατικά σκυλιά. Ακολουθήθηκε η «τυπική» ανακριτική διαδικασία: κουκούλα στο κεφάλι, δεμένοι πισθάγκωνα με χειροπέδες και πολύωρο γρονθοκόπημα στο πρόσωπο. Την επόμενη της σύλληψης, δημοσιοποιούνται οι χλευαστικά επεξεργασμένες φωτογραφίες – με επιμελώς ατημέλητη χρήση του photoshop – και τα στοιχεία των συλληφθέντων, αναδεικνύοντας για ακόμα μια φορά τον καταλυτικό ρόλο των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης στην εξάλειψη οποιουδήποτε στοιχείου ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Σκοπός μας δεν είναι ούτε να θυματοποιήσουμε ούτε να ηρωποιήσουμε τους τέσσερις συντρόφους, αλλά να καταδείξουμε την βαναυσότητα του «κράτους δικαίου» και τη χυδαιότητα των εντολοδόχων του.

Και όπως μας λένε κυβερνητικοί φορείς: η βία είναι μονοπώλιο του κράτους. Όποιος τολμάει, λοιπόν, να σπάει το μονοπώλιο αυτό, βαφτίζεται από το νοσταλγό της χούντας, Δένδια, «τρομοκράτης». Ας μιλήσουμε λοιπόν για τρομοκρατία…

Όπως είχε πει και ο Μπρεχτ “Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυση μίας?”. Γιατί τρομοκρατία δεν είναι να επαναοικειοποιείσαι τον κλεμμένο από το κράτος και το κεφάλαιο (τράπεζες) κοινωνικό πλούτο, τον οποίο ο ίδιος έχεις παράξει. Οι τράπεζες αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του καπιταλιστικού συστήματος το οποίο εξ’ ορισμού συντηρείται και διαιωνίζεται μέσω της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Ειδικά σήμερα που τα παραπάνω οξύνονται, οι τράπεζες παίζουν ακόμα πιο καθοριστικό ρόλο καθώς την εξαθλίωση που βιώνουμε, τη βιώνουμε ακριβώς γιατί η όλη προσπάθεια καταπολέμησης της κρίσης (μνημόνιο, περικοπές κλπ) επικεντρώνεται στη διάσωσή τους. Μιας διάσωσης για την οποία θυσιάζονται τα όποια κεκτημένα μας αλλά και κυριολεκτικά ανθρώπινες ζωές. Όταν σε κάθε στενό των μεγαλουπόλεων κοιμάται ένας άστεγος , όταν μαθητές λιποθυμάνε λόγω ασιτίας και όταν τα είδη πρώτης ανάγκης γίνονται πλέον πολυτέλεια, τότε το να βαφτίζουν τρομοκρατία την απαλλοτρίωση, δείχνει το επίπεδο της κοινωνικής αποβλάκωσης που προσπαθεί να επιβάλλει η κυριαρχία.

Τρομοκρατία είναι να σου επιβάλλουν να ζήσεις με 400 ευρώ για βασικό μισθό. Τρομοκρατία είναι τα χαράτσια και το κόψιμο του ρεύματος . Τρομοκρατία είναι η αναμονή στις ουρές του ΟΑΕΔ. Τρομοκρατία είναι η διαρκής προσπάθεια για επιβίωση, η οποία δεν σου αφήνει περιθώρια να ζήσεις. Τρομοκρατία είναι οι καθημερινές πλέον αυτοκτονίες. Τρομοκρατία είναι τα δελτία των 8, η παραπληροφόρηση και η διάχυση του φόβου. Τρομοκρατία είναι οι μπατσοκρατουμένες πόλεις. Τρομοκρατία είναι η πρέζα. Τρομοκρατία είναι οι κάμερες παρακολούθησης που μας επιβλέπουν συνεχώς. Τρομοκρατία είναι τα κλουβιά, μέσα στα οποία η δημοκρατία τους στοιβάζει ανθρώπινες ψυχές. Τρομοκρατία είναι οι δολοφονίες μεταναστών από φασίστες, ένστολους και μη. Τρομοκρατία είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όλη αυτή η τρομοκρατία ενισχύεται και υλοποιείται από ένα ξέφρενο όργιο καταστολής. Καταστολή την οποία βιώνουμε όταν πορείες πνίγονται στα χημικά, διαδηλωτές τραυματίζονται από τα γκλομπς των μπάτσων, όταν απεργίες κηρύσσονται παράνομες και καταλήγουν σε επιτάξεις, όταν απελευθερωμένοι χώροι εκκενώνονται και σφραγίζονται, όταν άνθρωποι που αποκλίνουν από τη νόρμα στοχοποιούνται, όταν η επίσημη κρατική γραμμή είναι το ρουφιανιλίκι και όταν αγωνιστές βασανίζονται.

Η πρακτική των βασανιστηρίων από το κράτος δεν είναι καινούριο φαινόμενο, απλώς τώρα γίνονται ξεδιάντροπα και απροκάλυπτα. Σηματοδοτείται μια μετάβαση σε ένα νέο, αναβαθμισμένο καθεστώς καταστολής και τρομοκρατίας καθώς μέχρι τώρα φρόντιζαν οι βρωμιές τους να μη βγαίνουν στη φόρα. Αυτό άρχισε να αλλάζει από τον Οκτώβρη, με τη σύλληψη και τον βασανισμό των 15 αντιφασιστών στη ΓΑΔΑ, συνεχίστηκε και οξύνθηκε με την ολοφάνερη βαρβαρότητα με την οποία μεταχειρίστηκαν τους τέσσερις συλληφθέντες στην Κοζάνη. Η δικαιολογία αυτή τη φορά ήταν ότι οι τραυματισμοί προκλήθηκαν μόνο κατά τη διάρκεια της σύλληψής τους καθώς υποτιθέμενα αντιστάθηκαν. Φυσικά, οι βασανιστές μέσω της ΕΔΕ που διεξήχθη κρίθηκαν αθώοι. Η κρατική επιδίωξη είναι ολοφάνερη: αυτή η μοίρα περιμένει όποιον τολμάει και αντιστέκεται ή φέρεται επιθετικά προς το κράτος και τους υποστηριχτές του.

Εντωμεταξύ, τα ΜΜΕ έρχονται να απογειώσουν τις κινηματογραφικές επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ. και του Δένδια, δημοσιοποιώντας και ουσιαστικά επαινώντας τα επιτεύγματά τους. Η διαπόμπευση γίνεται πλέον κοινή πρακτική ξεκινώντας από τις “τρομοκρατικές” οργανώσεις, συνεχίζοντας με τις οροθετικές ιερόδουλες, με τις φάτσες διαδηλωτών σε πορείες και καταλήγοντας σε οποιοδήποτε μέλος του ανταγωνιστικού κινήματος πέσει στα χέρια τους. Εν αντιθέσει, οποιοσδήποτε φασίστας μαχαιρώνει μετανάστες και αντιφασίστες, έχει πυροβόλα όπλα σπίτι του και συμμετέχει στα τάγματα εφόδου, εκεί που το κράτος δε θέλει να φανεί, φυσικά βρίσκεται στο απυρόβλητο. Από τη μία, όλο αυτό συντελεί σε μια έντεχνη προσπάθεια εκφοβισμού οποιουδήποτε διαφωνεί με τις κρατικές μεθοδεύσεις και από την άλλη επιχειρεί να καλλιεργήσει την απάθεια στους φιλήσυχους τηλεθεατές και ευυπόληπτους πολίτες.

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, οι ληστές μιας τράπεζας θα αντιμετωπίζονταν ως ποινικοί, και μόνο. Εδώ όμως έρχεται το γεγονός ότι οι 4 σύντροφοι είναι αναρχικοί και το δηλώνουν απερίφραστα. Η κυριαρχία αυτό δεν το συγχωρεί, ούτε το ανέχεται. Έχει ουσιαστικά επιστρέψει το ιδιώνυμο όπου, αν είσαι αναρχικός ή μέρος του ριζοσπαστικού κινήματος εν γένει, διώκεσαι για τις πολιτικές σου πεποιθήσεις και πράξεις. Εδώ θέλουμε να σταθούμε στην στάση των 4 συντρόφων, η οποία από την πρώτη στιγμή παρέμεινε αξιοπρεπής και αμετακίνητη. Η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη σε κάθε αγώνα τους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ Α. ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟ, Ν. ΡΩΜΑΝΟ, Ι. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Δ. ΠΟΛΙΤΗ

Αναδημοσίευση από εδώ.

[Τον Γεννάρη έγινε παρέμβαση από συντρόφους-ισσες έξω και μέσα από τα κεντρικά γραφεία της ΠΟΣΔΕΠ (Πανελλήνια Ομονσπονδία Συλλόγων Διδακτικού & Ερευνητικού Προσωπικού, Σταδίου 5, Αθήνα) για την αντιαλληλέγγυα στάση της στην έφοδο της αστυνομίας στο πανεπιστημιακό κτήριο της ΑΣΣΟΕ στις 28-12-12, όταν και πραγματοποιήθηκε εισβολή των μπάτσων με πρόσχημα την εύρεση χώρων αποθήκευσης προϊόντων παραεμπορίου. Αφού συνέλαβαν 16 μετανάστες μικροπωλητές μέσα και γύρω από τη σχολή, άρχισαν να παραβιάζουν τα γραφεία πολιτικών παρατάξεων δίνοντας έμφαση κυρίως στους κατειλημμένους χώρους του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού ΑΣΟΕΕ. Στο χώρο του στεκιού βρέθηκαν και κατασχέθηκαν τα μηχανήματα του ραδιοφωνικού σταθμού 98 FM – Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης,  ενός κινηματικού και αυτοοργανωμένου εγχειρήματος αντιπληροφόρησης το οποίο στεγάζεται και εκπέμπει από το συγκεκριμένο χώρο εδώ και χρόνια]

Μα καλά, ψάχνουν για ηλίθιους;

Θέλουν να μας πείσουν ότι το πρόβλημα δεν είναι η συνεχής υποτίμηση των ζωών μας μέσα από την δική τους διαχείριση της κρίσης, ότι δεν είναι πρόβλημα οι μισθοί που κόβονται όσο δεν πάει, που όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια εξαθλιώνονται, δεν είναι πρόβλημα οι φασίστες που αλωνίζουν στις γειτονιές με αστυνομική ασυλία.

Όχι. Το πρόβλημα βρίσκεται, απ’ ότι μας λένε τον τελευταίο καιρό, στους κατειλημμένους χώρους. Οπότε οι αρμόδιοι αποφασίζουν, τα media προετοιμάζουν ιδεολογικά το έδαφος και οι μπάτσοι εκτελούν τις διαταγές τους.  Πήραν σβάρνα τους  χώρους όπου στεγάζεται το «πρόβλημα», εκκενώνοντας τις καταλήψεις Villa Amalias και Σκαραμαγκά και εισβάλλοντας στη Λέλας Καραγιάννη. Η αστυνομική επιχείρηση στην ΑΣΟΕΕ στις 28/12 αποτελεί κομμάτι του ίδιου κατασταλτικού σχεδίου.

Φοιτητές και μετανάστες μαζί στο δρόμο.

Τα τελευταία χρόνια η ΑΣΟΕΕ αποτελούσε σημείο αναφοράς για δεκάδες μετανάστες μικροπωλητές καθώς οι δρόμοι γύρω από αυτήν συνέθεταν καθημερινά ένα υπαίθριο παζάρι. Με μεγάλες αστυνομικές επιχειρήσεις από τα τέλη 2011, που μεταφράστηκαν σε καθημερινές επιθέσεις διμοιριών των ματ και μπούκες ασφαλιτών σε σπίτια μεταναστών στη ευρύτερη περιοχή της βικτώριας, η παρουσία των μικροπωλητών περιορίστηκε μπροστά από την είσοδο του κτιρίου. Είναι κομμάτι των φοιτητών κατά κύριο λόγο από το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΟΕ, επέλεξε να δημιουργήσει σχέσεις μαζί τους και να σταθεί στο πλευρό τους απέναντι στις επιθέσεις. Αυτό το κοινό βίωμα στο δρόμο δημιούργησε και τη συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων που δραστηριοποιείται μέχρι σήμερα. Η σύνδεση αυτή ενός κομματιού των ντόπιων με τους παρανομοποιημένους εργάτες, ήταν το πρόσχημα για την εισβολή. Πέρα απο αυτό όμως η επίθεση στην ΑΣΟΕΕ μπορεί να ειδωθεί και ως κομμάτι της αναδιάρθρωσης του ελληνικού πανεπιστημίου.

Το πανεπιστήμιο σε κρίση.

Η διαχείριση της κρίσης δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη την κοινωνική σχέση πανεπιστήμιο. Καθώς αυτό δεν μπορεί πλέον να εκπληρώσει το ρόλο που είχε την περίοδο της κοινωνική ευημερίας (δηλαδή να προσφέρει πτυχία με αξία σε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής νεολαίας), πλέον να εκπληρώσει οι δραστηριότητες που είναι ωφέλιμες για τα αφεντικά περιορίζονται στα ερευνητικά προγράμματα και σε ότι μπορεί να είναι άμεσα επικερδές για αυτό. Οπότε εντατικοποιεί τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις εκμετάλλευσης στο εσωτερικό του, από τους απλήρωτους διδακτορικούς και μεταπτυχιακούς μέχρι την πιο υποτιμημένη μορφή εργασίας μέσα στο πανεπιστήμιο, τους εργάτες υπό καθεστώς εργολαβίας. Είναι προφανές ότι σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο δε χωράνε όσοι δεν εμπλέκονται άμεσα στο κύκλο συμφερόντων του. Από τη μία αρχίζει να περιορίζεται ό,τι θεωρείται πλέον ασύμφορο για τη λειτουργία του και από την άλλη για να επιβληθεί και ιδεολογικά το καινούργιο μοντέλο, δεν μπορεί να ανεχθεί στοιχεία εν δυνάμει απειλητικά η έξω-ακαδημαικά.

Εμείς είμαστε οι ανεπιθύμητοι.

Είμαστε φοιτητές και φοιτήτριες που δεν κοιτάμε μόνο την πάρτη μας αλλά οργανωνόμαστε σε συλλογικότητες και κοινωνικά εγχειρήματα (αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, αυτοοργανωμένα ραδιόφωνα, site αντιπληροφόρησης, αυτόνομα σχήματα, ανοιχτές συνελεύσεις), και καταλαμβάνουμε χώρους, αλλά και χρόνο μέσα στην ακαδημαική ζωή του πανεπιστημίου για να στεγάσουμε τις δραστηριότητες μας, πολιτικές και πολιτισμικές. Οι συνελεύσεις μας λειτουργούν χωρίς ιεραρχίες και η διαχείριση των χώρων μας γίνεται από εμάς τους ίδιους χωρίς να αποκομίζουμε υλικό όφελος από αυτά που κάνουμε. Προσπαθούμε να αξιοποιούμε τις υποδομές του πανεπιστημίου για κινηματικούς σκοπούς και όχι μόνο ακαδημαϊκούς  Σε αυτά τα πλαίσια αναγνωρίζουμε μέσα στην πανεπιστημιακή κοινότητα και κομμάτια μή φοιτητικά που όμως με την δράσης τους ή την παρουσία τους ορίζουν το πανεπιστήμιο ώς ένα πεδίο κοινωνικό και όχι αποστειρωμένο. Τελικά θεωρούμε τους εαυτούς μας ως κομμάτι του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Στα μάτια των πρυτανικών αρχών και των καθηγητάδων είμαστε ανεπιθύμητοι και ο μοναδικός τρόπος για να μας απομακρύνουν από τον κοινωνικό μας χώρο είναι μέσω της καταστολής, γεγονός το οποίο διατηρείται σαν υπόνοια και πίσω από τα γραφόμενα στις ανακοινώσεις της ΠΟΣΔΕΠ. Προτιμούν ένα πανεπιστήμιο που θα αλωνίζουν οι μπάτσοι με το παραμικρό, παρά οι χώροι του να μένουν ανοιχτοί σε κοινωνικά υποκείμενα.

Ακριβώς επειδή είμαστε φοιτητές και φοιτήτριες έχουμε λόγο πάνω στο ποιοι και πως χωράνε στα πανεπιστήμια,  με ποιους θέλουμε να συνυπάρχουν και να λειτουργούν συλλογικά. Οι σχεδιασμοί για ένα “καθαρό” πανεπιστήμιο θα μας βρούν απέναντι τους.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΓΥΑΛΑ

Αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και αυτόνομα σχήματα από σχολές, 98 FM.

Εκκενώσεις καταλήψεων και αυτοοργανωμένων χώρων για να παταχθεί η ανομία. Ποινικοποίηση και βίαιη καταστολή απεργιών ώστε η δημοκρατία να συνεχίσει την ομαλή λειτουργία της. Εξευτελισμοί και βασανισμοί αγωνιστών στα αστυνομικά τμήματα για τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης. Επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης ώστε η χώρα επιτέλους να βαδίσει εκ νέου στον ένδοξο δρόμο της ανάπτυξης…

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα από μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέματα, που αποτελεί την ανανεωμένη ατζέντα του κυρίαρχου πολιτικού λόγου, υπάρχει η πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα που φανερώνει πως η εξουσία επιτίθεται με όλες τις δυνάμεις της, προωθώντας αδήριτα τον κρατικό ολοκληρωτισμό και τον φασιστικό οχετό· δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, άλλωστε.

Πλέον κανείς δεν μπορεί να σου δηλώσει με σιγουριά πως αν έχεις το ξεδιάντροπο θράσος να συμμετάσχεις σε μια πορεία, δε θα καταλήξεις στο νοσοκομείο από γκλομπ μπάτσου. Πλέον κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί πως αν κάνεις βόλτα με ποδήλατο και τυχαίνει να μην ανήκεις στην περίδοξη φυλή των καραφλών χιμπατζήδων, δε θα βρεθείς νεκρός από τα μαχαίρια νεοναζί δολοφόνων.

Πλέον κανείς δεν μπορεί να σου διασφαλίσει πως αν τολμήσεις να προσπαθήσεις να συζητήσεις με την πρύτανη Σαλή Παπασαλή, δε θα σε συλλάβουν οι μπάτσοι.

Πέμπτη, 17/1, λοιπόν. Ο σύλλογος φοιτητών του Τ.Ξ.Γ.Μ.Δ. αποφασίζει να έρθει σε επαφή με τις πρυτανικές αρχές στο χώρο της πρυτανείας με σκοπό να συζητήσουν για το εξάμηνο εξωτερικού, το οποίο με τον προαιρετικό χαρακτήρα που ξαφνικά απέκτησε υποβαθμίζει το τμήμα και τις σπουδές σε αυτό.

Η γνωστή σε όλους γλοιώδης αμοιβάδα Σαλή, που μην ξεχνάμε ήταν υποψήφια στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, κλειδαμπαρώνεται στο γραφείο της και καλεί τους μπάτσους. Επίσης καλεί την εισαγγελέα Χαρίκλεια Νταϊρούση· γνωστή για την ακούραστη προσπάθειά της για την εξάλειψη κάθε εξεγερσιακού και επαναστατικού στοιχείου στην Κέρκυρα, τις σχέσεις της με τον φασίστα υπουργό Δένδια, αλλά και την πρόσφατη άρνηση χορήγησης άδειας στον πολιτικό κρατούμενο Πολύκαρπο Γεωργιάδη.

Αποτέλεσμα η εισβολή των ΜΑΤ στην πρυτανεία, η σύλληψη 28 φοιτητών (όσους χωρούσε η κλούβα) με την κατηγορία της “διατάραξης οικιακής ειρήνης” και η κατάθεση των δακτυλικών αποτυπωμάτων τους.

Όμως ας το σφηνώσουν καλά στο μυαλό τους οι πρυτανικές αρχές και τα τσιράκια τους, οι μπάτσοι, οι ασφαλίτες και οι κάθε είδους ρουφιάνοι, πως τέτοια περιστατικά δεν μας τρομοκρατούν, ούτε μας ρίχνουν από τα σύννεφα. Αντιθέτως μας εξοργίζουν. Μας πεισμώνουν.

Μας κάνουν πιο αποφασιστικούς στον αγώνα μας για την κοινωνική αντεπίθεση, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 28 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ.

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΤΑΙ.

ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ.